Termin “wartości M” stworzył Robert D. Workman w połowie lat sześćdziesiątych, podczas badań nad dekompresją prowadzonych dla Eksperymentalnej Jednostki Nurków Amerykańskiej Marynarki Wojennej (NEDU). Workman był lekarzem w randze kapitana w Siłach Medycznych amerykańskiej marynarki.

Litera “M” w wartościach M oznacza “maksimum”. Dla danego ciśnienia otaczającego, wartość M określa się jako maksymalną wartość ciśnienia gazu obojętnego (absolutnego), który hipotetyczny przedział tkanek jest w stanie tolerować bez pojawiania się symptomów choroby dekompresyjnej.

Wartości M są to wielkości graficze dopuszczalnego gradientu pomiędzy ciśnieniem gazu obojętnego, a ciśnieniem otaczającym dla każnej tkanki teoretycznej.

Inne terminy używane na określanie wartości M to “maksynalne tolerowane nadciśnienie”, “ciśnienie krytyczne” i “ wartość graniczna supersaturacji”.

Termin “wartości M” jest powszechnie używany przez autorów modeli dekompresji.

Tablica tkanek teoretycznych i wartości M stanowią główne elementy modelu dekompresji stworzonego przez Haldane’a. Dzięki użyciu szeroko dostępnych programów komputerowych nurkowie techniczni mogą korzystać z tego modelu w celu zapewnienia bezpieczeństwa dekompresji. Dobre zrozumienie wartości M jest pomocne przy ustalaniu odpowiednich czynników zachowawczości i ocenie odpowiedniości różnych profili dekompresji dla danego nurkowania.