Zestawy wartości M można podzielić na dwie kategorie, bezdekompresyjne i dekompresyjne. Bezdekompresyjne wartości M są jedynie wartościami powierzchniowymi. Są to na przykład wartości M w systemie DSAT RDP. Profile nurkowań bez przystanków są tak zaprojektowane, aby obliczone nasycenie gazem nie przekroczyło powierzchniowych wartości M. Pozwala to na bezpośrednie wynurzenie na powierzchnię w dowolnej chwili podczas nurkowania. Niektóre algorytmy bezdekompresyjne biorą w obliczeniach pod uwagę szybkość wynurzania i zanurzania.

Dekompresyjne wartości M charakteryzując się posiadaniem parametru nachylenia, który określa zmianę w wartościach M wraz ze zmianą ciśnienia otaczającego. Wartość parametru nachylenia będzie się różnić w zależności od czasu połowicznego wysycenia hipotetycznej tkanki. Ogólnie można powiedzieć, że tkanki o szybszym czasie połowicznego wysycenia będą miały większe nachylenie niż wolniejsze tkanki. Ten fakt odzwierciedla obserwację, że szybsze tkanki tolerują większe nadciśnienie niż tkanki wolne. Jeśli nachylenie jest większe niż 1.0, to linia wartości M “rozwija się” nawykresie ciśnienia i tkanka będzie tolerować większe gradienty nadciśnienia w miarę zwiększania głębokości. Stałe nachylenie=1.0 oznacza, że tkanka będzie tolerować takie same gradienty nadciśnienia, niezależnie od głębokości. We wszystkich przypadkach wartość nachylenia nie może być mniejsza nić 1.0. W innym przypadku linia wartości M przecięłaby w którymś punkcie linię ciśnienia otaczającego, co oznaczałoby nie logiczną sytuację, gdzie tkanka nie mogłaby tolerować nawet ciśnienia otaczającego.

Tagi: dekompresja, nurkowanie techniczne, Wartość M, Wiedza nurkowa

Kategorie: Dekompresja