Strony poświęcone nurkowaniu niekoniecznie technicznemu.
Sie 20

Wśród nurków powstało błędne przekonanie, że wartości M przedstawiają ścisła granicę pomiędzy chorobą dekompresyjną a jej brakiem. Być może wyjaśnia to, dlaczego niektórzy nurkowie rutynowo dochodzą do limitów podawanych przez tabele lub komputery nurkowe. Doświadczenia medycyny nurkowej wykazały, że ustalone limity (wartości M) są czasami nieadekwatne. Stopień nieadekwatności różni się w zależności od danego człowieka i sytuacji. W związku z tym, może bardziej odpowiednie byłoby nazwanie wartości M “linią prowadząca przez rozmyty, szary obszar” (rys. 2).

Taki brak pewności jest spowodowany różnicami w ludzkiej fizjologii, różnicami między indywidualnymi osobami i czynnikami predysponujące do choroby dekompresyjnej.

Ogólnie można powiedzieć, że model rozpuszczonego gazu sprawdził się w u nurków, a wiedza bazowa się poszerza. Na przykład początkowo zakładano, że wszystkie gazy obojętne muszą pozostać rozpuszczone w roztworze, a jakikolwiek pęcherzyki wskazywały na chorobę dekompresyjną.Teraz wiemy, że ciche pęcherzyki są obecne nawet podczas nurkowań bez wystąpienia symptomów. Oznacza to, że w rzeczywistości podczas nurkowania istnieje kombinacja dwóch zjawisk: większość gazu obojętnego przypuszczalnie znajduje się w roztworze oraz pewna ilość gazu obojętnego poza roztworem w formie pęcherzyków. W związku z tym wartość M odzwierciedla nie tylko dopuszczalny gradient nadciśnienia, ale także dopuszczalną ilość pęcherzyków.

Wartości M przetestowano empirycznie, co oznacza, że przeprowadzono rzeczywiste próby dekompresyjne z udziałem ludzi. Testy te przeprowadzono przy udziale stosunkowo małej grupy badanych, którzy mają reprezentować znacznie większą społeczność nurków. Nawet jeśli uzyskuje się miarodajne dane o przybliżonym progu występowania symptomów choroby dekompresyjnej (wartości M), proces ten nie może dokładnie przewidzieć lub zagwarantować absolutnego progu dla wszystkich. Ponadto wiemy z doświadczenia, że pewnie czynniki są predysponujące do choroby dekompresyjnej: brak sprawności fizycznej, otyłość, zmęczenie, narkotyki, alkohol, odwodnienie, nadmierny wysiłek, bardzo zimna woda, PFO itd. Indywidualna podatność może się też ulegać zmianie z dnia na dzień.

rys. 3

Tagi: , , ,

Kategorie: Dekompresja


Potrzebujesz tlumaczenia z angielskiego ? Zgłoś się do mnie.